کپسوله کردن داروهای نامحلول در آب درون نانوبلورها
کپسوله کردن داروهای نامحلول در آب درون نانوبلورها
پژوهشگران اسپانیایی برای انحلال بهتر برخی داروهای نامحلول در آب، فناوری جدیدی مبتنی بر نانوبلورها را ابداع کردند.
با این کار می‌توان داروهایی نظیر ترکیبات شیمی‌درمانی را درون این ساختارها کپسوله کرد و اثربخشی درمان را افزایش داد.
محققان دانشگاه کامپلوتنس مادرید (UCM) و دانشگاه نوا در لیسبون (UNL) از ترکیبات پلاتین (Pt) با خاصیت بلوری مایع برای طراحی ساختارهای نانوبلور استفاده کرده‌اند.
ساختارهایی که قادر به کپسوله کردن موثر و انتقال داروهای نامحلول در آب هستند، داروهایی که بدون این روش مدیریت آن‌ها دشوار است.
این نانوبلورهای Pt (II) جدید علاوه‌بر کاربرد در تصویربرداری زیستی به‌عنوان نشانگر فسفری، ممکن است در پزشکی زیستی برای کپسوله کردن داروهای نامحلول در آب نیز کاربرد داشته باشند.
داروهای آبگریز نظیر برخی از ترکیبات با خاصیت ضدسرطان استفاده از آن‌ها دشوار است.
برای دستیابی به اثر درمانی مطلوب، لازم است که دوز مصرف را در آن‌ها افزایش داد.
این موضوع باعث افزایش سمیت و عوارض جانبی در بیمار می‌شود.
برای از بین بردن این مشکلات، نانوبلورهای Pt (II) را با ویژگی‌های ساختاری ایده‌آل طراحی شده است.
که آن‌ها را به گزینه‌ای عالی برای کپسوله‌کردن و حمل مواد نامحلول در آب تبدیل می‌کند.
وجود زنجیرهای آلکیل که به سمت خارج از نانوکریستال‌ها گسترش یافته، موجب می‌شود که این ساختارها پایدارتر شوند.
محققان نانوبلورهای لومینسانس Pt (II) را در داخل امولسیون‌های کوچک کروی شکل تولید کردند.
با تبخیر حلال حفره داخلی ایجاد می‌شود که کاملاً از محیط آبی جدا بوده و ویژگی‌های ایده‌آل برای کپسوله کردن داروهای آبگریز به وجود می‌آورد.
برای اثبات عملکرد این فناوری، محققان با استفاده از این فناوری ترکیب کومارین ۶ (C۶)، یک ترکیب لومینسانس که عملا در آب نامحلول است، را کپسوله کردند تا در آب قابل انحلال باشد.
بررسی‌ها نشان داد که C۶ در داخل نانوبلورها با راندمان بالای ۷۹ درصد وارد شده است.
گردآوری:کیوسک نانو
مطالب زیر را حتما بخوانید:
قوانین ارسال دیدگاه در سایت