نانوتکنولوژی و ذخیره سازی داده ها

نانوتکنولوی یک عبارت جدید است که با ظهور این فناوری در دهه نود میلادی وارد ادبیات جهانی شد و مفهوم کلی آن به فناوری های اشاره میکند در مقیاس نانو ایجاد شده اند.

اساس این فناوری دست بردن در ذرات تشکیل دهنده مواد در ابعاد نانو است که با این کار خاصیت جدیدی به آن ها افزوده میشود.

این فناوری صرفا به بخش خاصی خلاصه نمیشود بلکه بسیاری موارد را در برمیگیرد از جمله پلیمرهایی که خود به خود ترمیم میشوند گرفته تا خمیردندان هایی که بخش هایی آسیب دیده دندان را بازسازی میکنند.

فناوری نانو در ذخیره اطلاعات

فناوری ذخیره سازی فلش و SSD این روزها به بلوغ رسیده اند و ایجاد خواص جدید و چشمگیر در آن ها بدون کاهش دادن ابعاد تا سطح نانو امکان پذیر نیست.

کمبود چنین چیزی با گذر زمان و افزایش حجم داده ها ونیاز به ذخیره سازی حجم زیادی داده در ابعاد بسیار کوچک روز به روز بیشتر حس میشود.

برای حل این مشکل کمپانی های بزرگ تکنولوژی شروع به مطالعه و بررسی فناوری نانو در ابعاد وسیع کرده اند و به ذخیره سازی داده با نانوتکنولوژی روی آورده اند.

جدیدترین یافته ها در زمینه ذخیره سازی اطلاعات نشان میدهد که میتوان داده ها را در ابعاد یک اتم ذخیره سازی کرد.

این فناوری توسط دکتر ساندر اوته از دانشگاه دلففت با آزمایش مستقیم روی اتم های کلر ارائه شده است.

او در این روش با قرار دادن اتم های کلر روی سطحی از جنس مس به آن ها آرایه ای دوبعدی داد.

در این عملیات با کاهش تعداد اتم های کلر بخش هایی خالی بین اتم ها باقی میماند که در واقع میتوانند کدهای صفر باینری باشند و اتم ها یک باشند که در این حالت با جابجایی اتم ها کدهای پایه کامپیوتری ایجاد کرد.

نگهداری داده در ابعاد نانو

دانشمندان شیوه ای ایجاد کردند که در آن اتم ها از شکافی به شکاف دیگر منتقل شده و از این طریق دادهای بیتی قابل خواندن ایجاد شود.

این یعنی یک صفحه ذخیره سازی قابلیت ذخیره سازی اطلاعاتی به وسعت بزرگترین کتابخانه های دنیا را خواهد داشت اما نباید فراموش کرد این فناوری هنوز در ابتدای راه قرار دارد و از بزرگترین مشکلات آن میتوان به سرعت بسیار پایین، نیاز به قرار گیری اتم ها در دمای 196 درجه و همچنین عدم پایداری اتم ها در موقعیت تعیین شده اشاره کرد.

ذخیره سازی اطلاعات با نانو مغناطیس

در روشی دیگر که توسط تیم های تحقیقاتی بین المللی در چندین کشور صورت گرفت ، روشی ابداع شد که از نانومغناطیس برای ذخیره سازی استفاده کرد.

در این روش نانومغناطیس ها با ترکیب کردن اتم دارای میدان مغناطیسی به سطوح سیلیکونی ایجاد میشوند.

نتیجه گیری

کاربرد فناوری نانو در آینده ابزارهای ذخیره سازی غیرقابل انکار است و با توجه به یافته های موجود چنین چیزی اجتناب ناپذیر است اما نباید فراموش کرد که یافته های تازه در این زمینه هنوز ایرادات زیادی دارند به همین دلیل هنوز زمان زیادی تا کاربردی شدن آن ها باقی مانده است.

گردآوری:کیوسک نانو